Sundial

Kotłuje się we mnie tyle emocji po przeczytaniu, że sama nie wiem która najlepiej tę powieść opisze. Rewelacyjna, wstrząsająca, przerażająca... Dawno nie czytałam tak świetnie skonstruowanej tajemnicy. Wszystko mi się podobało, bardzo oryginalna sceneria, otoczenie, bohaterowie i ta historia... Po prostu coś niesamowitego. Bardzo wyróżnia się na tle wszystkich thrillerów jakie kiedykolwiek czytałam. Jakaś część mnie też zostanie w Sundial, to chyba jednak prawda że stamtąd nie ma ucieczki.
Gorąco polecam!

Kotłuje się we mnie tyle emocji po przeczytaniu, że sama nie wiem która najlepiej tę powieść opisze. Rewelacyjna, wstrząsająca, przerażająca... Dawno nie czytałam tak świetnie skonstruowanej tajemnicy. Wszystko mi się podobało, bardzo oryginalna sceneria, otoczenie, bohaterowie i ta historia... Po prostu coś niesamowitego. Bardzo wyróżnia się na tle wszystkich thrillerów...

Trzeba przebrnąć przez zwyczajny początek. Potem dostajemy zaskakującą i przemyślaną historię. Brutalną i pełną przemocy, niech kolorowa okładka nie przyciąga za młodych czytelników. Mocne 8,5.

Trzeba przebrnąć przez zwyczajny początek. Potem dostajemy zaskakującą i przemyślaną historię. Brutalną i pełną przemocy, niech kolorowa okładka nie przyciąga za młodych czytelników. Mocne 8,5.

Mroczna, intrygująca historia. Autorka przedstawiła bardzo ciekawą fabułę z interesującym wątkiem psychologicznym - lubię to w książkach! Dużo plusów, mało wad, na pewno warto przeczytać.

Mroczna, intrygująca historia. Autorka przedstawiła bardzo ciekawą fabułę z interesującym wątkiem psychologicznym - lubię to w książkach! Dużo plusów, mało wad, na pewno warto przeczytać.

Fabuła bardzo na plus. Wręcz rewelacyjna, ale odbijałam się od stylu. Masa krótkich zdań. Jak reportaż. Pomysł za to magiczny. Treść trzymająca w napięciu. Okładka zdobi półkę i pasuje idealnie do treści.
Bardzo dobra, a mogła być nawet lepsza.

Fabuła bardzo na plus. Wręcz rewelacyjna, ale odbijałam się od stylu. Masa krótkich zdań. Jak reportaż. Pomysł za to magiczny. Treść trzymająca w napięciu. Okładka zdobi półkę i pasuje idealnie do treści.
Bardzo dobra, a mogła być nawet lepsza.

Wow! Pretenduje do najlepiej książki tego roku, tak wiem, że jest kwiecień.

Wow! Pretenduje do najlepiej książki tego roku, tak wiem, że jest kwiecień.

Początek jak w zwykłej historii. Nic specjalnego.
Kiedy ta zwykła historia się rozkręciła, musiałam ją skończyć, nie byłam w stanie jej odłożyć.
"Sundial" wpisuje się u mnie w rewelacyjnie obmyślone opowieści, takie, które wyróżnia pomysł. Takie właśnie lubię najbardziej. Takie, których się nie spodziewałam. I takie, które mnie zaskakują.
Na pewno przeczytam inne książki Catriony Ward, widzę, że jest przynajmniej jedna.

Początek jak w zwykłej historii. Nic specjalnego.
Kiedy ta zwykła historia się rozkręciła, musiałam ją skończyć, nie byłam w stanie jej odłożyć.
"Sundial" wpisuje się u mnie w rewelacyjnie obmyślone opowieści, takie, które wyróżnia pomysł. Takie właśnie lubię najbardziej. Takie, których się nie spodziewałam. I takie, które mnie zaskakują.
Na pewno przeczytam inne książki...

To hipnotyzująca i przerażająca powieść. Zewsząd czai się zło i nic nie jest takie, jakie się wydaje. Mająca za sobą trudną przeszłość Rob nie radzi obie z własnymi dziećmi. W pewnym momencie jest wręcz bezsilna na poczynania Callie starszej z córek, ulubienicy jej męża Irvinga. Podczas gdy młodsza - Annie ma ospę, kobieta postanawia zabrać latorośl na babskie wakacje do Sundial. To siedlisko na pustyni Mojave w którym Rob dorastała, w którym pogrzebała dawną siebie. To farma szczeniąt pełna duchów. Jednak tylko tutaj, w tym magnetycznym miejscu Rob postanawiała zdradzić Callie swoje sekrety, odkopała niebieski futerał. Chciała za wszelką cenę uratować swoją córkę, bo dzieci trzeba otaczać dobrem, bo są lustrami odbijającymi wszystko, co im się przytrafiło. To właśnie powieść o destrukcyjnych relacjach rodzinnych i o istnieniu genu zła. Poznajemy historie Rob i jej siostry Jack oraz to, co doprowadziło do ostatecznego finału. Sundial to wciągająca, zaskakująca i brutalna historia. Trzyma w napięciu, miesza czytelnika ze strachem i zagubieniem oraz połyka, aby przetrawić. Jest to niewątpliwie interesująca i nietypowa historia, którą jak najbardziej polecam.

To hipnotyzująca i przerażająca powieść. Zewsząd czai się zło i nic nie jest takie, jakie się wydaje. Mająca za sobą trudną przeszłość Rob nie radzi obie z własnymi dziećmi. W pewnym momencie jest wręcz bezsilna na poczynania Callie starszej z córek, ulubienicy jej męża Irvinga. Podczas gdy młodsza - Annie ma ospę, kobieta postanawia zabrać latorośl na babskie wakacje do...

Hasztag: niepopularna opinia, ale uważam "Sundial" za dużo lepszą książkę, niż "Ostatni dom na zapomnianej ulicy". W tej drugiej powieści bardzo ciekawe rozwiązanie (naprawdę fajne, wartościowe i dające do myślenia) nie zrekompensowało mi do końca mąk, jakie cierpiałam, obcując z formą narracji. "Sundial" za to jest dobry od początku do końca. I choć domyśliłam się twistu na wczesnym etapie książki, to nie odebrało mi przyjemności z płynięcia przez ciekawą i dziwaczną fabułę, patrzenia na nietypowe zdarzenia oczyma nietypowych bohaterów. To, co zawsze mi się ciśnie na usta, kiedy mówię o "Sundialu", to że ta książka jest "inna". I jest - w bardzo dobrym znaczeniu tego słowa.

Hasztag: niepopularna opinia, ale uważam "Sundial" za dużo lepszą książkę, niż "Ostatni dom na zapomnianej ulicy". W tej drugiej powieści bardzo ciekawe rozwiązanie (naprawdę fajne, wartościowe i dające do myślenia) nie zrekompensowało mi do końca mąk, jakie cierpiałam, obcując z formą narracji. "Sundial" za to jest dobry od początku do końca. I choć domyśliłam się twistu...

To była najdziwniejsza książka jaką czytałam. Serio. I to zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym aspekcie. Ciężko mi w ogóle cokolwiek powiedzieć żeby nie wrzucić chociaż małego spoileru. Ta książka to w całości zło - zło które połyka czytelnika, miesza z zagubieniem, strachem, niewiedzą i wypluwa. Z całym tym asortymentem nie wiadomo to zrobić.
Pozornie idealna i szczęśliwa rodzina żyjąca w Stanach Zjednoczonych. Małżeństwo, dwie córki. A potem zaczynają się strony, które czyta się i ma poczucie, że już dość. Że nie chce się już więcej. W akcji pojawia się przemoc, kłamstwa, bardzo niepokojące i drastyczne zachowanie jednej z córek, masakryczna hodowla psów i eksperymenty medyczne.
Nic jednak nie jest takie, jak możecie się spodziewać. To nie są po prostu problemy w małżeństwie. To nie jest po prostu dziecko, które ma wymyśloną przyjaciółkę. To nie są tylko psy, to nie jest tylko hodowla. Wszystkie schematy są złamane, spodziewać można się wszystkiego, ale nie tego, co nastąpi.
I właśnie dlatego przez większość książki tak naprawdę nie wiadomo co się dzieje i o co chodzi. Wszystko jest niejasne, rozmyte, niewytłumaczone do końca. Czytelnik błądzi mniejszy wydarzeniami, snuje domysły, które i tak nie mają sensu. Ale on jeszcze o tym nie wie. To nie jest miła książka. Jest bardziej brutalna niż się wydaje. Z jednej strony nie ma tam flaków na ścianach, z drugiej… wiele scen jest tam drastycznych i szokujących.
Jeśli szukacie czegoś naprawdę nietypowego, wychodzącego z popularnych szablonów - to jest propozycja dla was

To była najdziwniejsza książka jaką czytałam. Serio. I to zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym aspekcie. Ciężko mi w ogóle cokolwiek powiedzieć żeby nie wrzucić chociaż małego spoileru. Ta książka to w całości zło - zło które połyka czytelnika, miesza z zagubieniem, strachem, niewiedzą i wypluwa. Z całym tym asortymentem nie wiadomo to zrobić.
Pozornie idealna i...

Nie można uciec przed tym co ma się we krwi? A może przed konsekwencjami traum,
których doznało się w dzieciństwie? Co sprawia, że czai się w nas mrok? Może po przeczytaniu tej książki wyciągnięcie własne wnioski :) Sundial to wciągająca i zaskakująca historia. Mimo, że przez praktycznie połowę książki nie wiadomo o co chodzi, nie jest to irytujące. Wręcz przeciwnie, historia jest intrygująca i bardzo chce się poznać motywy kierujące bohaterami. Podoba mi się również akcja tocząca się teraz, przedstawiona z perspektywy matki i córki i ta w przeszłości, dzięki której stopniowo odkrywamy skrywane przez lata tajemnice. Mam jednak wrażenie, że autorka pod koniec książki zmienia zdanie i kończy opowieść inaczej niż pierwotnie to zaplanowała, ale może był to zabieg celowy :) W każdym razie książka naprawdę trzyma w napięciu i jest inna niż wszystkie, które miałam do tej pory okazje przeczytać. Do końca nie wiemy czy straszą nas duchy, a może to żywi ludzie mają w sobie złe moce? Polecam przeczytać i się przekonać.

Nie można uciec przed tym co ma się we krwi? A może przed konsekwencjami traum,
których doznało się w dzieciństwie? Co sprawia, że czai się w nas mrok? Może po przeczytaniu tej książki wyciągnięcie własne wnioski :) Sundial to wciągająca i zaskakująca historia. Mimo, że przez praktycznie połowę książki nie wiadomo o co chodzi, nie jest to irytujące. Wręcz przeciwnie,...